(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

فهرست مطالب

عنوان

فصل اول: کلیات پژوهش

1-1- مقدمه. 3

1-2- بیان مسئله. 3

1-3- سابقه و ضرورت انجام پژوهش… 4

1-4- اهداف تحقیق.. 6

1-4-1-اهداف کلی: 6

1-4-2-اهداف جزئی: 6

1-5- متغیرها 6

1-5-1- متغیرهای مستقل.. 6

1-5-2- متغیرهای وابسته. 6

1-6- فرضیه­ های پژوهش… 6

1-7- روش تحقیق.. 7

1-8- محدودیت­های تحقیق.. 7

1-9- تعریف واژگان مفهومی و عملیاتی.. 7

1-9-1- الکترومیوگرافی.. 7

1-9-2- حداکثر انقباض ارادی ایزومتریک (MVIC) 8

1-9-3-گونیامتر. 8

فصل دوم: پیشینه پژوهش

2-1- مقدمه: 11

2-2-مبانی نظری.. 11

2-2-1-ساختار استخوان­های تشکیل دهنده کمربندشانه­ا­ی.. 11

2-2-1-ساختار استخوان­های تشکیل دهنده­ی کمربند شانه­ای.. 12

2-2-1-1 استخوان بازو: 12

2-2-1-2- کتف: 14

2-2-1-3-ترقوه: 16

2-2-2-ساختار مفاصل و بافت­های حمایت کننده کمربند شانه­ای.. 17

2-2-2-1-جناغی-ترقوه­ای.. 18

2-2-2-2-آخرومی-ترقوه­ای.. 18

2-2-2-3-کتفی-صدری.. 19

2-2-2-4-مفصل تحت دلتوئید. 19

2-2-2-5-مفصل گلنوهومرال. 19

2-2-3-پایدارکننده­ های استاتیکی مفصل گلنوهورمرال: 20

2-2-3-1- سطح مفصلی.. 20

2-2-3-2- لابرم: 21

2-2-3-3- کپسول مفصلی: 21

2-2-3-4- لیگامنت­ها: 22

2-2-4- پایدارکننده­ های دینامیکی مفصل گلنوهومرال. 24

2-2-4-1- عضلات RC: 24

2-2-4-2-زوج نیرو صفحه فرونتال. 25

2-2-4-3-زوج نیروی صفحه عرضی.. 26

2-2-5-حرکات و دامنه حرکتی شانه. 27

2-2-5-1-فلکشن و آبداکشن.. 27

2-2-5-2-اداکشن و اکستنشن.. 28

2-2-5-3-چرخش داخلی و خارجی.. 29

2-2-5-4-فلکشن افقی و اکستنشن افقی.. 29

2-2-6-حرکات ترکیبی کمربند شانه. 30

2-2-7-فعالیت عضلانی در کمربند شانه. 30

2-2-7-1-عضلات اسکاپولاهومرال. 31

عضله دلتوئید. 31

عضلات روتاتورکاف… 32

عضله فوق­خاری: 32

عضله تحت­خاری.. 33

عضله گردکوچک… 33

عضله تحت­کتفی.. 33

2-2-7-2-عضلات آکسیو اسکاپولار و آکسیوکلاویکولار. 33

عضله ذوزنقه: 34

بالابرنده کتف: 34

عضله دندانه­ای قدامی.. 34

سینه­ای کوچک: 35

2-2-7-3-عضلات آگسیوهومرال. 35

عضله سینه­ای بزرگ… 35

2-3- پیشینه پژوهش: 36

2-3-1-آسیب عضلات روتاتورکاف: 37

2-3-2-ناپایداری مفصل گلنوهومرال. 38

2-3-3-دسته بندی سندروم­های برخوردی.. 39

2-3-4- تست­های سندروم­های برخوردی: 41

2-3-3-1-تست برخوردی نیر. 41

2-3-3-2-هاوکینز. 42

2-3-3-4-تست جاب… 42

2-3-3-4-تست سوپینیشن.. 42

2-3-5-مروری بر تحقیقات گذشته. 43

فصل سوم: روش پژوهش

3-1- مقدمه. 49

3-2- روش اجرای تحقیق.. 49

3-2-1- جامعه آماری و شیوه گزینش نمونه­ها 49

3-2-2-شرایط عمومی عضویت در گروه شانه نرمال: 50

3-2-3-شرایط اختصاصی عضویت در گره شانه نرمال. 50

3-3-ابزارها و روشها 54

3-3-1- قد و وزن آزمودنی­ها 54

3-3-2-مقدار مقاومت… 54

3-3-3- فعالیت الکترومایوگرافی عضلات… 54

3-3-4- اندازه گیری زاویه بازو با تنه. 55

 

3-4- روش اجرا 55

3-5-پرتکل آزمایشی.. 56

3-6- اندازه گیری الکترومایوگرافی.. 60

3-7- حرکات وظیفه ای و شرایط آن. 64

3-8- ابزارهای تحقیق.. 64

3-9- متغیرهای مورد مطالعه  RMS همسان سازی شده: 66

3-10- تجزیه و تحلیل آماری.. 66

فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده­ها

4-1-مقدمه. 69

4-2- فعالیت عضلانی  مربوط به صفحات حرکتی مختلف در زوایای مختلف: 69

4-3-گشتاوری حاصل از وزن بالاتنه. 74

فصل پنجم: استنباط و نتیجه ­گیری

5-1- مقدمه. 93

5-2- بحث و نتیجه گیری.. 93

5-3- نتیجه گیری نهایی ……………..98

5-4- پیشنهادات… 99

منابع  ………………………103

-مقدمه

1-2-بیان مسئله

عضلات چرخاننده بازو RC[1] شامل فوق­خاری، تحت­خاری، گرد گوچک و تحت­کتفی هستند که که این چهار عضله باهم، عضلات RC را تشکیل می­دهند.

عضله فوق­خاری و عضله دلتوئید، عضلات اصلی در آبداکشن مفصل شانه هستند. مطالعات نشان
می­دهد که عضلات RC، دو عملکرد اصلی در مفصل بازویی- دوری دارند که شامل ۱) نقش حرکتی استخوان بازو در مفصل شانه ۲) تثبیت مفصل گلنوهومرال

افزایش پارگی یا نقص RC، منجر به نیمه دررفتگی سر استخوان بازو و نقص عملکرد مفصل شانه
می­شود. عضلات RC با همکاری هم مفصلی را که ذاتا ناپایدار است را احاطه کرده­اند و مفصل گلنوهومرال را از طریق زوج نیرو هم در صفحه فرونتال و هم در صفحه عرضی پایدار می­ کنند( فانک 2005[2]).

بنابراین پارگی در هرکدام از عضلات RC مخصوصاً فوق­خاری باعث ناپایدار شدن شانه می­گردد و باعث می­شود که شانه نتواند عملکرد مناسب خود را به عنوان متحرک­ترین مفصل بدن انجام دهد. عضله فوق­خاری در حرکت آبداکشن و در تولید نیروی کوپل در صفحه عرضی مفصل شانه موثر است. پس تشخیص به موقع آسیب در عضله فوق­خاری این امکان را می­دهد که با درمان این عضله، کارایی سریع تر مفصل شانه به دست آید. تست­های زیادی برای سنجش آسیب عضله فوق­خاری وجود دارد اما هیچ یک از این تست­ها به عنوان مناسب­ترین تست شناخته نشده است. هدف از تحقیق حاضر ارائه یک تست مناسب برای عضله فوق­خاری است. در این مطالعه به دلیل اینکه از لحاظ بیومکانیکی عضله
فوق­خاری در حالت اکستنشن آرنج بیشتر فعال است تمام تست­ها در این مطالعه وضعیت اکستنشن آرنج انجام می­شود.

1-3- سابقه و ضرورت انجام پژوهش

عموما اختلالات شانه شایع است و اغلب به علت آسیب دیدگی تاندون RC و مخصوصاً تاندون عضله فوق­خاری است(ال مند[3] و همکاران۱۹۹۰،جی اسوند[4] و همکاران۱۹۹۸، نیر [5] و همکاران۱۹۸۳). اساس فرض، در سنجش شناخت آسیب فوق­خاری، این است که باید در درجه اول فوق­خاری فعال شود که با حداقل شدت فعالیت سایر عضلاتی شانه همراه باشد.

به منظور سنجش آسیب عضله فوق­خاری، برای نخستین بار توسط مونیز وجاب وضعیت ۹۰ درجه آبداکشن بازو و ۳۰ درجه هوریزنتال فلکشن در صفحه کتف که با چرخش داخلی بازو و به کار بردن مقاومت در مقابل آبداکشن پیشنهاد شد. آنها با این موقعیت آزمایشی ادعا کردند که فعالیت عضله فوق­خاری را می­توان از سایر عضلات تفکیک کرد و آنرا تست Empty can (EC) نامیدند( مونیز و جاب[6] ۱۹۸۲). با این حال برای حمایت از این نتیجه تنها سیگنال­های خام Emg را از عضلات RC، تنها در یک آزمودنی و بدون نرملایز سازی گزارش کردند.