طراحی کنترلر براساس خطای مسیر متغیرهای حالت مرجع انجام می شود. برای فضاپیماهایی با قابلیت آیرودینامیکی پایین، مسیرهای بازگشت به آهستگی تغییر می کند. پس استفاده از یک تنظیم گر خطی برای دنبال کردن یک مسیر مرجع مناسب می باشد. با اندازه گیری خطای متغیرهای حالت و اعمال آن به عنوان ورودی به سیستم کنترل، به طور مداوم، کنترلر زاویه مناسب را تولید کرده و باعث می شود سیستم مسیر مرجع را دنبال کند.

مقدمه:

یکی از مسائل جالب و پیچیده در حوزه هوافضا، مسئله بازگشت به جو است. بسیاری از وسائل پرنده پدیده بازگشت به جو را تجربه نمی کنند. مطالعه این پدیده تنها در خصوص آن دسته از اجسام پرنده موضوعیت دارد که از جو خارج شده و بازگشت به جو آنها به دلائلی اهمیت دارد.

به جز شهاب سنگها، موشک های بالستیک اولین اجسامی بودند که انسان مسئله ورود به جو آنها را تجربه نمود. هرچند تا قبل از سال های 1870 در رابطه با موشک ها، فعالیت های تجربی و تئوریک مختلفی در اقضی نقاط دنیا در جریان بود، اما فعالیت های عمده از سال 1914 ظاهر گردید و مشکلات فنی تحقق یافتن موشک های نیرومند از میان برداشته شد. خصوصا از آغاز سال 1925 پیشرفت های قابل تمجیدی در مطالعه و تحقیق

موشک های آزمایشی تحت رهبری فون براون در موسسه پرواز فضایی آلمان به دست آمد.